شاهین باشگاهی بود که در سال 1321 به دست یک معلم به نام دکتر عباس اکرامی با همکاری و همراهی
گروهی از بهترین جوانان کشور که عمدتاً دانشجو بودند ، بنا نهاده شد و مفاخر بزرگی چون امیرمسعود
برومند ، امیر عراقی ، شکیبی ، فاخری ، انصاری ، دکتر نادر افشار ، مرحوم پرویز دهداری ، حسینعلی
کلانی ، جعفر کاشانی ، همایون بهزادی ، حمید شیرزادگان ، و ... تربیت کرده و به جامعه فوتبال ایران تقدیم نمود .
شاهین دارای 402 تیم جوان با 62 شعبه در سطح کشور بود که دکتر اکرامی این تیم را بر پایه 3 اصل
( اخلاق ، تحصیل و علم و ورزش ) استوار ساخته بود .
شاهین در آن روزگار ، تنها دفتری بود در ورزشگاه امجدیه ( شیرودی فعلی ) که بازیکنانش برای تعلیم در
آنجا گرد هم می آمدند . این باشگاه برای اولین بار آموزش فوتبال را به صورت کتابی و از روی اصول
، شروع کرد و نخستین جزوه آموزشی را که در بر گیرنده اصول ورزش فوتبال بود ، و با استفاده از منابع
جهانی تهیه و تنظیم گشته بود ، جهت یادگیری در اختیار اعضای خود قرار داد .
این تیم به جهت سیستم و قدرت عجیبی که بازیکنانش در کار حمله داشتند به ندرت اجازه میداد حریفانش
( حتی بزرگترینشان ) خود را از شکست نجات دهند . لیکن بی درایتی و عدم دور اندیشی مدیران وقت
باشگاه و کج سلیقگی و انفعال دستگاه ورزش وقت کشور ، دست به دست هم داد و باعث شد بدلیل پاره ای
مسائل بعد از بازی این تیم با تهران جوان در هفته دهم ( در تاریخ 16/4/1346 ) این باشگاه منحل گردد
.
در آن بازی ناظم گنجاپور با وارد کردن سه گل در دقایق 61 ، 68 و 75 به درون دروازه تهران جوان این
افتخار را بدست آورد که تا تمام کننده کتاب پیروزی های شاهین برای همیشه باشد .
آن روز شاهین در هفته دهم بازی ها با 18 امتیاز از 10 دیدار ( در آن زمان برای هر پیروزی 2 امتیاز
منظور می شد ) و 19 گل زده و 7 گل خورده در صدر و دارایی با 16 امتیاز در ردیف دوم قرار گرفته بود
.
این بازی آخرین بازی شاهین بود در حالی که در این فصل ، 3 هفته از بازی های این تیم مقابل شهربانی
، دیهیم و تاج ( 6 تای ها ! ) باقی مانده بود ، ناگهان با اطلاعیه رسمی سازمان تربیت بدنی از تاریخ 20/4/
1346 شاهین منحل گردید . پس از انحلال شاهین ، بازیکنان آن همچنان یکپارچگی خود را حفظ کردند و
حدود یک سال محرومیت را با ادامه بازی ها و تمرینات خود در زمین های خاکی ، سپری نمودند . تا این که
باشگاه های مطرح آن روز در صدد جذب این جوانان بی رقیب بر آمدند و از آن جمله باشگاه پاس خواهان
کاشانی ، کلانی و همایون بهزادی بود و بعضی از باشگاه های دیگر هم بقیه آنان را مدنظر قرار داده بودند
لذا شاهینی ها به تکاپو افتادند تا از تفرق و پراکندگی مجموعه خود جلوگیری به عمل آورند ( از آن جمله
مرحوم پرویز دهداری را می توان نام برد ) و بر آن شدند تا این مجموعه را در باشگاه پرسپولیس گردهم
آورند.
و پرسپولیس ...
پرسپولیس باشگاهی بود که در سال 1342 بدست علی عبده بنا شده بود و در آن رشته های بولینگ
، والیبال و بسکتبال فعال بود . عبده از آمریکا به ایران آمده بود و در جامعه ورزشی آمریکا در رشته بوکس
صاحب عنوان قهرمانی بود ( بابا بوکسور ! ) . عبده مدت ها اندیشه ایجاد تیم فوتبال پرسپولیس را با خود
داشت و تیم فوتبالی را نیز ایجاد کرده بود که تیمی ضعیف در رده دوم باشگاه های کشور محسوب می شد و
از اعضای محبوب و ماندگار آن محمود خوردبین را می توان نام برد .
پس از انحلال شاهین با درایت امیر مسعود برومند و رایزنی های مرحوم دهداری ، چند تن از بازیکنان قبلی
شاهین در ترکیب تیم دسته دومی پرسپولیس قرار گرفته و ترتیب یک مسابقه با تیم جم آبادان ( که در آن زمان
تیم صاحب نامی بود ) را دادند و پس از آن تمامی اعضای شاهین به پرسپولیس پیوستند و محبوبیت
شاهین بلند
پرواز را به پرسپولیس هدیه نمودند .
پرسپولیس بهار خود را در آغازین روزهای سال 1347 با مربیگری دهداری ( کاپیتان پیشین شاهین )
و سرپرستی دکتر برومند آغاز کرد . مطابق مقررات این تیم می بایست کار خود را در فوتبال از
دسته سوم و یا حداکثر از دسته دوم باشگاه ها شروع کند . اما انحلال چند تیم در این زمان
باعث گردید تا
به جای مسابقات لیگ یکسری مسابقات رده بندی در سطح باشگاه های
پایتخت برگزار شود . در آن مسابقات 44 تیم به رقابت پرداختند که 4 تیم پرسپولیس
، استفراغ ( تاج ) ، عقاب و پاس سرگروه گردیدند .
از آن پس پرسپولیس رسماً وارد مسابقات باشگاهی ایران گردید . این تیم در سال 1347 قدرت
نمایی کرد و تمام رقیبان را پشت سر گذاشت و به عنوان قهرمان باشگاه های تهران ، جهت
شرکت در در مسابقات آسیایی تایلند عازم بانکوک گردیدند .
در سال 1348 کارخانه ایران ناسیونال با مدیریت خیامی ( از طرفداران تیم شاهین )
تازه تاسیس گردیده بود و تیم فوتبال ضعیفی هم داشت ،
( علی پروین هم از جمله بازیکنان این تیم بود ) در این زمان ( 1348 ) فکر تبلیغ
محصول این شرکت ( پیکان ) با استفاده از محبوبیت تیم شاهین ، خیامی را بر آن
داشت تا مذاکراتی با چند تن از شاهینیای سابق انجام داده و آنان را به تیم پیکان دعوت نماید
. با رفتن آنها افراد باقی مانده نیز راهی جز پیوستن به ایشان ندیدند . لذا تمامی بازیکنان شاهین
( به جز عزیز اصلی ، دروازبان شاهین ) به پیکان مهاجرت کردند و در این سال عنوان
قهرمانی باشگاه های ایران را از آن پیکان نمودند و در همین سال پیکان به جای تیم ملی
در تورنمنت جام دوستی نیز شرکت کرده و در بین 5 تیم مقام نخست را از آن خود کردند .
لازم به ذکر است که در این زمان پیکان در برابر پرسپولیس با تک گل علی پروین و با
نتیجه یک بر صفر پرسپولیس را شکست داد .
پرسپولیس در غیاب شاهینیا با تصاحب 12 امتیاز در رده یازدهم قرار گرفتند . حضور در
پیکان بیشتر از 1 سال به طول نیانجامید و مجدداً بازیکنان در سال 1349 به خانه خود
برگشتند و قهرمانی اولین دوره لیگ تخت جمشید در سال 1350 را از آن خود کردند .
پرسپولیس در 5 دوره برگزاری لیگ تخت جمشید ، با کسب دو قهرمانی ( لیگ اول و سوم )
و سه نائب قهرمانی ، به عنوان پرافتخارترین باشگاه کشور شناخته شد .
با وقوع انقلاب اسلامی ، این تیم دچار بحران نفرات گردید و بازیکنانش بکلی عوض شدند
و تعداد بسیار اندکی از بازیکنان قدیمی باقی ماندند . لیکن برگزاری مسابقات جام شهید
اسپندی در سال 1358 و دیگر مسابقات ، باعث گردید تا بازیکنان مستعد و جوان کشور
نگذارند این باشگاه بلند آوازه از رونق بیفتد .
باشگاه پرسپولیس در سال 1365 تحت پوشش بنیاد مستضعفان و جانبازان قرار گرفت
که نام آن به (( آزادی )) تغییر دادند . لیکن پس از مدت زمان اندکی بنیاد از اداره این
باشگاه خودداری کرد و در این زمان با توجه به موقعیت این باشگاه ، سازمان تربیت
بدنی ، خود اداره آن را عهده دار گردیده و نامش را نیز به (( پیروزی ))
تغییر دادند که تا کنون نیز با همین نام در میادین ورزشی حضور می یابد .
البته این تیم برای هواداران پر شمار این تیم همان پرسپولیس است .
نظر یادتون نره پرسپولیسیها
بازدید دیروز: 0
کل بازدید :3413
< به نام خواندی که پرسپولیس را آفرید > این وبلاگ برای تمامی پرسپولیسی های دو آتیشه می باشد .